Vannacht was het debat tussen Clinton en Trump, de twee presidentskandidaten. En wie vannacht de moed had om te luisteren, of er later naar heeft gekeken, zal het zeker zijn opgevallen hoe goed ze allebei zijn in elkaar vliegen afvangen. Als het maar even kan geen antwoorden geven op de vragen die worden gesteld, maar met een tegenvraag of een eigen argument reagerend, daarbij steeds hun eigen agenda voor ogen houdend, met als enige doel: als winnaar uit het debat te komen.
Winnen en verliezen?
Dit is een vorm van communiceren die zeker in een relatie niet werkt. Misschien win je de strijd, maar ondertussen verlies je dan de oorlog, want met elke strijd die je wint, maak je van de ander een verliezer. Van gelijkwaardigheid is dan geen sprake meer. Een relatie is geen strijd die je wilt winnen, in een relatie gaat het om een veilige haven zijn voor elkaar, waar alles er mag zijn, waar je veilig bent.
Luisteren!
In een relatie gaat het juist om luisteren, gaat het erom dat de ander merkt dat hij of zij serieus wordt genomen, en dus veilig is, er mag zijn, omdat hij of zij merkt dat je bereid bent de zienswijze van de ander op zijn minst te begrijpen, ook als je het er niet mee eens bent.
Veilig zijn bij elkaar
Als je wilt dat de ander het gevoel heeft door jou gehoord te worden, luister dan naar het gevoel, vaak een angst, dat onder het onderwerp ligt. Wat maakt dat de ander dit argument gebruikt? Waar komt dat vandaan? Niet zelden komt dat voort uit de angst niet gehoord, niet gezien, niet serieus genomen te worden. En dat betekent beslist niet dat je het met de ander eens moet zijn, dat vinden de meeste mensen niet eens zo belangrijk. Als je maar wel hebt begrepen wat de ander bedoelde, en dat hebt laten merken.